Koorlid Karst vertelt:
Veel over gesproken, lang naar uitgekeken maar uiteindelijk brak op zondag 1 mei de dag aan dat ons koor zich op het vliegveld in Rotterdam verzamelde om naar Malaga te gaan.
Na een voorspoedige vlucht arriveerden we in ons “thuis” voor de komende week: Hotel Natali in Torremolinos. Na een uitleg van de reisleiding over de omgeving en de excursiemogelijkheden, ging een ieder zijn weg, kamers inspecteren en de omgeving verkennen. Een omgeving vol met grote palmbomen en in dit seizoen nog vele prachtige struiken en bomen met bloemen en bloesems. Daar waar het in het hoogseizoen snel boven de dertig graden uitstijgt, konden wij heel tevreden zijn met 23 graden. ‘s Avonds (zoals iedere avond) konden we ons tegoed doen aan het dinerbuffet wat klaar stond voor ons, maar ook nog voor een paar honderd Spaanse gepensioneerden. Kleine mensjes maar groots in het voordringen. J
Maandagavond was de eerste avond waarop we in actie moesten komen, waar we vooral voor waren gekomen namelijk om te zingen! Vóór het dinerbuffet stond de eerste repetitie gepland in de nachtclub van het hotel waar we die avond ook zouden optreden. Improviseren met het geluid want we hadden niet onze eigen vertrouwde geluidsman Jim bij ons en ook niet onze geluidsinstallatie.
Klokslag negen uur stonden we in vertrouwde clubkleuren in spanning te wachten op wat de Spaanse pensionado’s
van ons zouden vinden. Tijdens het zingen van de nummers was het enthousiasme matig, maar na afloop van het nummer kwam het applaus en kwam het “bravo!”. Na ons optreden werd de nachtclub al weer omgeturnd tot de danssalon, want dat is wat de Spanjaarden het liefste deden. Urenlang stijldansen!
Dinsdag was weer een dag vrij te besteden. Zoals iedere ochtend begonnen we de dag met het ontbijtbuffet, gezellig met de koorleden bij elkaar steeds in wisselende samenstellingen. Erg leuk om op die manier je koormaatjes beter te leren kennen dan alleen van de repetitieavonden. Uiteraard is het gevolg van zo’n buffet dat je minimaal tweemaal zoveel eet dan je normaal gesproken thuis zou doen. Vol goede moed toog een groot aantal koorleden met de trein richting Fuengirola daar waar een grote toeristenmarkt was. Was? Nee, had moeten zijn! Leuke straatjes had men gezien, maar de markt werd niet aangetroffen. Gelukkig waren er genoeg andere winkeltjes om de Nederlandse euro’s te kunnen uitgeven. Fietsen is ook helemaal hot in Malaga! Op pad met een leuke gids kregen een aantal leden de mooiste plekjes in de stad te zien. Weer anderen kregen een stukje Engeland dichtbij huis: zij reisden af naar Gibraltar en hebben op het zuidelijkste puntje van Europa het werelddeel Afrika zien liggen.
Woensdag was de eerste gezamenlijke excursiedag en was het toeristische bergdorpje Mijas (uitspreken als Migas) onze bestemming en plaats waar we in de openlucht zouden optreden. Mijas kenmerkt zich door de stijl van de huisjes, allemaal volledig in het wit verfraaid met vrolijk gekleurde bloempotten aan de muren. Na in enkele uren het dorp te hebben verkend, stelden wij ons op bij het podium van de plaatselijke VVV. Heerlijk in de openlucht met een formidabel uitzicht op de bergen en huisjes daarin. Het werd een intiem concert met een aandachtig publiek, een hele groep Koreanen ging uit hun dak, en een aantal mensen werd geraakt door een aantal nummers van ons. Een heerlijk concert, zowel om te zingen als ook om te zien wat wij teweeg kunnen brengen.
Donderdag konden we weer zelf invullen, en daar waar de één zich kon uitleven met shoppen waren anderen die de omgeving nader gingen verkennen. Er was namelijk ook een prachtige botanische tuin aan de rand van de stad Torremolinos. In de avond hebben we vroeg kunnen dineren want half 8 moesten we al verzamelen op het grote plein in Torremolinos waar ons grootste concert deze week zou plaatshebben. Tweehonderd stoelen stonden klaar voor de grote muziektent waar wij onze show mochten geven. Een professioneel geluidsteam stond al te popelen om via de knoppen ons geluid nog beter naar voren te laten komen. De nummers die we zongen werden via een duo 
presentatie van Loek samen met onze Spaanse presentator Francesco aangekondigd aan het publiek. Het had veel weg van het songfestival! Het aanwezige publiek, zittend op de stoelen bij het podium maar ook op de terrassen was onder de indruk en enthousiast van wat die Hollanders daar lieten horen. Op één vrouw na, zij greep na afloop van één van onze nummers de kans om onze dirigent en de presentator duidelijk te maken dat het al de derde avond op een rij was geweest dat zij door concerten op het plein niet in staat was om te studeren. Na afloop van het concert bood zij heel netjes nog wel haar excuses aan en vertelde ze dat van de afgelopen avonden, wij haar het nog meest was bevallen. Aan het eind van deze mooie avond zijn we met het volledige koor wat gaan drinken bij een leuk zaakje. Ik geloof dat er zo’n 30 mensen Sangria hebben besteld, geserveerd net een rietje van minstens een halve meter lang.
Vrijdag stond Marbella op het programma. Een mooi stadje aan de kust met een leuk oud gedeelte met alweer 
mooie witte huizen, heerlijke tapastentjes maar ook met een haven gevuld met luxe jachten. Het oorspronkelijk geplande concert kon helaas geen doorgang vinden waardoor we extra veel tijd hadden om rond te kijken. De terugreis verliep minder voorspoedig: Koorlid Hans en zijn Astrid misten de bus op de afgesproken tijd. Dat was nog niet het enige, na een kleine kilometer kreeg onze bus panne, V-snaar was gebroken. Tijdens de drie kwartier dat we op een vervangende bus moesten wachten, werd al snel ons repertoire buiten voor de Burger King gezongen. Niet dat er veel publiek was, maar wel een leuke manier om de wachttijd te overbruggen. Gelukkig konden we hierna ook Hans en Astrid weer in onze bus verwelkomen want een optreden zonder Hans en het gastvrouwschap van Astrid valt al niet meer voor te stellen. 's Avonds na het diner was het tijd voor de enige echte Mar & Co Pubquiz on Tour! Koorlid Eric en zijn vriend Marco hadden een leuke avondvullende Pubquiz georganiseerd met pittige vragen die door volstrekt willekeurig samengestelde teams moesten worden beantwoord. Hilariteit alom, lachen, gieren en brullen was het met uiteindelijk een winnend team dat de beker in ontvangst mocht nemen. Volgens mij was het zeker voor herhaling vatbaar en dan niet alleen als we weer eens op reis zijn met het koor!
Zaterdag, de één na laatste dag van onze vakantie was voor velen geen rustdag: er stond een excursie gepland naar Ronda, wederom een stad gelegen in de bergen. Een stad waar enkele uren voor moest worden gereden om er 
te komen. Een tocht waarbij ons duidelijk werd dat Spanje weliswaar bekend mag staan om de hete zomers en vaak eenzijdige landschappen, maar dat er zeker veel meer moois is. Prachtige groene vlaktes in de meest uiteenlopende groene kleuren kwamen we tegen: sinaasappelbomen, anijsvelden en bossen. Indrukwekkend om dit te zien. We hadden een eigen gids mee, een Vlaming die al tientallen jaren in Andalusië woonde en ons veel kon vertellen over de streek, de bewoners en haar cultuur. In de stad kregen we een rondleiding, hadden we enige vrije tijd en in de middag stond, voor wie wilde, een bezoek gepland aan een stierenvechtersarena. Nog eenmaal per jaar wordt deze arena gebruikt om het stierenvechten daadwerkelijk aan het publiek voor te schotelen. Hiermee eindigde ons bezoek aan Ronda, waar we de hele dag hebben kunnen genieten van sinaasappelbomen op straat en vele andere bomen die de geur van hun lentebloesems op ons neer lieten komen. Na het laatste dinerbuffet van deze vakantie, maakten we ons op voor het laatste ingelaste concertje in de nachtclub van het hotel en hebben we voor de laatste keer de Spanjaarden mogen entertainen.
Helaas brak toen de zondag aan; tijd om afscheid te nemen van Hotel Natali in Torremolinos, onze veilige thuishaven van de afgelopen week. Het was alsof Spanje met ons mee huilde. De regen kwam met bakken tegelijk uit de hemel vallen. De koffers werden in de bus geladen en we reden naar Malaga-stad om daar nog een aantal 
uren door te brengen. Twee openluchtoptredens die gepland stonden bij de haven en het amfitheater, konden vanwege het weer dus helaas geen doorgang vinden. Ons bezoek aan Malaga stad beperkte zich dan ook tot het bezoek aan een aantal souvenirwinkeltjes waarna aansluitend werd geluncht. Een locatie vinden waar men 35 Nederlanders in een keer kon herbergen was er helaas niet, maar aan de geluiden in de bus te horen had men allemaal een een leuk plekje gevonden en kunnen genieten van de vele Spaanse lekkernijen. De laatste rit was die met de bus richting de luchthaven van Malaga en maakten we een voorspoedige vlucht naar Rotterdam, daar waar het weer zomers aandeed en vele graden warmer was geweest dan in Spanje.
Al met al was het een prachtige vakantie met lekker eten, leuke optredens, veel cultuur maar vooral met een groep gezellige mensen!
